Roman “Paragon” Aleksandra Bečanovića, izdanje podgoričke “Nove
knjige iz 2020.godine, predstavljen je 11.maja na 16. Međunarodnom
podgoričkom sajmu knjiga, a razgovor sa autorom vodio je pisac Balša
Brković. Ovaj roman je autopoetička knjiga, roman o fetišizaciji smrti i
svjedočanstvo o jednom Bečanovićevom vrlo plodnom periodu,smatra
Brković.
Roman je vezan za 1989.godinu, koja je prethodila raspadu velike
Jugoslavije,raspadu koji je bio izvjestan, iako se tada samo naslućivao.
“Možda je to i poslednja normalna godina mog života, a motiv trougla
preuzet je iz zanimljive priče Henrija Džejmsa, majstora ambivalencije u književnosti,
koji je dvosmislenost unutar teksta doveo do perfekcije.
Jedna od tema “Paragona” je zaostavština pisca, odnosno spektralni
trougao koji čine živi pisac, mrtvi pisac o kome on piše i piščeva
udovica, kazao je Bečanović.
Govoreći o svojim umjetničkim “opsesijama”, autor je govorio o poetici
dekadencije.
“Ako sam čime fasciniran to je poetikom dekadencije u kniiževnosti i
uopšte u umjetnosti, a paradigma femme fatale je jako prisutan u tom
kontekstu i tu se otvara problematika rodnog identiteta, koja nije
jednostavno tlo za pisca”, kazao je Bečanović.
Naslov romana “Paragon”, motivisan je, manje poznatim terminom kod
nas, ali jednim od najstarijih termina u likovnoj teoriji.
Bečanovićev posljednji roman „Paragon“, zapravo spaja dva svijeta,
jedan misaoni i drugi materijalni, poetski i dokumentaristički,
onozemaljski i ovaj u kome su ljudi osjetljivi na dodir, jedan je od
najboljih romana objavljenih u posljednjoj deceniji u Crnoj Gori.
Uz dozu mistike, likove koji se stapaju sa romanesknim prostorom i uz
posvetu samom procesu stvaranja, ovo djelo samo sebe preporučuje već
u prvih desetak stranica.